Zelfbeschadiging, ook wel zelfverwonding genoemd, is het opzettelijk toebrengen van schade aan je eigen lichaam, zonder de intentie om je leven te beëindigen. Het kan een manier zijn om controle te voelen in moeilijke momenten of om intense gevoelens tijdelijk te verlichten. Hoewel het misschien even een gevoel van verlichting biedt, is het geen gezonde manier om met emoties om te gaan.
Veelvoorkomende vormen van zelfbeschadiging
Zelfbeschadiging kan op verschillende manieren tot uiting komen, waaronder:
- Het snijden of krassen van de huid.
- Het aanbrengen van brandwonden.
- Slaan of stompen tegen je eigen lichaam.
- Het uittrekken van je eigen haar (trichotillomanie).
- Het innemen van kleine hoeveelheden schadelijke stoffen.
- Het openkrabben van wonden om genezing te voorkomen.
Iedereen uit zichzelf op een andere manier, maar deze gedragingen wijzen vaak op een diepere innerlijke strijd.
Waarom doen meisjes aan zelfbeschadiging?
Zelfbeschadiging kan voortkomen uit verschillende redenen, zoals:
- Het voelbaar maken van emotionele pijn: Wanneer emoties overweldigend of juist verdoofd aanvoelen, kan fysieke pijn een manier zijn om weer iets te voelen.
- Het doorbreken van een gevoel van leegte: Soms kan zelfbeschadiging helpen om gevoelens van gevoelloosheid te doorbreken.
- Zelfhaat of schuldgevoelens: Het kan voortkomen uit een negatief zelfbeeld of de overtuiging dat je straf verdient.
- Het verminderen van overweldigende gevoelens: Angst, boosheid, verdriet — het kan een manier lijken om deze emoties te beheersen.
- Zoeken naar controle: Wanneer het leven chaotisch of machteloos aanvoelt, kan zelfbeschadiging een gevoel van controle geven, hoe kortstondig ook.
De gevolgen van zelfbeschadiging
Hoewel het misschien tijdelijk verlichting biedt, heeft zelfbeschadiging vaak negatieve gevolgen, zoals:
- Fysieke littekens die blijvend kunnen zijn.
- Gevoelens van schaamte en schuld.
- Het risico op ernstige verwondingen, ook onbedoeld.
- Het onderhouden van destructieve patronen die het moeilijker maken om gezondere coping mechanismen te ontwikkelen.
Hulp zoeken
Het kan moeilijk zijn om hulp te zoeken, maar het is een moedige en belangrijke stap. Jij en je dochter hoeven deze strijd niet alleen te voeren. Moedig je dochter aan om te praten met iemand die ze vertrouwt, zoals een familielid, vriend, of mentor. Professionele hulp, zoals therapie zoals die van Scherpe Randjes, kan je dochter helpen om de onderliggende oorzaken te begrijpen en nieuwe, gezondere manieren te vinden om met je emoties om te gaan. Daarnaast kan Scherpe Randjes jou helpen je dochter op een passende manier te ondersteunen, waardoor er meer verbinding tussen jullie ontstaat.
Herinner jezelf eraan: julle verdienen beide steun, zorg en begrip in deze heftige tijd. Het pad naar herstel kan moeilijk zijn, maar het is absoluut mogelijk. Je dochter is het waard om beter voor haarzelf te leren zorgen en een leven te leiden waarin ze vrede en balans kunt vinden.
Jullie zijn niet alleen.
Wil je graag hulp? Neem dan hier contact met me op.